Koty arabskie to jedne z małych drapieżników, które zamieszkują pustynne tereny Afryki, oraz miejsca centralnej Azji. Jest to bardzo ciekawy osobnik, któremu warto poświęcić uwagę. Kot pustynny z angielskiego Sand Cat lub Sand Dune Cat to dziko żyjący drapieżnik. Tego osobnika możemy spotkać na terenie wyżej wymienionych miejsc, lub w zoo.
Historia kota pustynnego
Kot arabski inaczej Felis Margarita to drapieżny kot, którego nie spotkamy w domowych warunkach. Ten osobnik zamieszkuje pustynne tereny Afryki oraz centralnej Azji. Pierwszy raz został opisany w 1858 roku, przez jednego z francuskiego przyrodnika, Victora Loche, który uczestniczył w podróży po Saharze. Co ciekawe łacińska nazwa tego kota, która brzmi Felis Margarita, została nadana w nawiązaniu do jednego z dowódców ekspedycji, Jeana Auguste Margueritte’a. W latach 70 XX wieku, na terenie Pakistanu złapano te dziko żyjące koty i wywieziono do ogrodów zoologicznych na całym świecie.
Charakterystyka kota pustynnego
Kot pustynny jest podobnej wielkości jak kot domowy. Masa ciała samców oscyluje w granicach od 2 do 4 kg, natomiast u samic od 1,5 kg do 3 kg. Średnia długość ciała wynosi około 50 cm. Te dzikie osobniki mają charakterystyczne, średniej długości futro. Jest ono koloru piaskowego. Natomiast w okolicach klatki i brzucha kolor sierści jest rozjaśniony, wręcz biały. Na ciele, posiadają charakterystyczne prążki, nadające im uroku. Na grzbiecie prążki są mniej wyraźne niż w okolicach kończyn oraz ogona. Koty tej rasy posiadają charakterystyczną głowę, która nadaje im cudownego wyglądu. Jej kształt jest nieco spłaszczony niż u domowych kotów i tworzy charakterystyczny trójkąt. Posiadają duże uszy, lekko nachylone do przodu. Uszy są spiczasto zakończone, a wewnętrzna ich strona pokryta jest jasnymi włoskami, które mają za zadanie chronić narządu uszne przed zanieczyszczeniami. Kolor uszu jest podpalany, u nasady koloru piaskowego lub płowego, który nabiera ciemniejszych barw, idąc do nasady końcówek. Oczy u kotów pustynnych są koloru zielonego. W dodatku są nieco skośne oraz dużego rozmiaru. W większości przypadków futro kota pustynnego jest krótkiej długości. Z wyjątkiem osobników, żyjących na terenach Azji. W tym przypadku ich zimowe futro sięga długości 5 cm.
Co ciekawe Felis Margarita posiada charakterystyczne włoski, które pokrywają spód ich łap. Pełnią one rolę ochronną przed ekstremalnymi temperaturami.
Tryb życia
Koty arabskie są zwierzakami drapieżnymi, zaliczane do dzikich kotów. Prowadzą one samotny, nocny tryb życia. Środek dnia przeznacza na odpoczywanie w swojej chłodnej norze, która chroni go przed nadmiernym ciepłem otoczenia.
Koty te codziennie przemierzają w poszukiwaniu pożywienia około 10 km. Ten typ kotów żywi się głównie: myszoskoczkami, dzikimi ptakami, jaszczurkami, wężami, oraz owadami.
Kończąc kot arabski inaczej zwany pustynnym to dziko żyjący osobnik, które możemy spotkać na Saharze, Półwyspie Arabskim, zachodnim Egipcie, na granicy Pakistanu i Afganistanu, centralnej Azji w okolicach Morza Kaspijskiego. Koty pustynne zostały wpisane do Czerwonej Księgi gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody, w kategorii osobników podwyższonego ryzyka. Życiu tym kotom zagraża zwiększająca się urbanizacja otoczenia. Należy zaznaczyć, że koty te są pod ochroną i w kilku krajach obowiązuje zakaz ich polowania oraz handlu!
Zdjęcie autorstwa Adrian Pingstone (Arpingstone) – Praca własna, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3744175
